Haruki Murakami over zijn favoriete boek aller tijden: "Ik was diep onder de indruk van de wereld die het beschreef."

Murakami's hart is in tweeën gespleten . De Japanse schrijver gaf dat toe toen hij zich het moment herinnerde, toen hij pas 15 jaar oud was, toen hij Franz Kafka's Het Slot las. Die literaire ontmoeting markeerde een keerpunt in zijn leven. "Het schokte me enorm", legde hij uit. "De wereld die Kafka in dat boek beschreef, was zo echt en zo onwerkelijk tegelijk dat mijn hart en ziel in tweeën leken te scheuren."

Hoewel Murakami het alledaagse naadloos combineert met het dromerige, jazz met whisky, eenzaamheid met katten, wordt zijn literaire universum het best begrepen door dat oorspronkelijke spoor te volgen. Zijn affiniteit met Kafka was zo intens dat hij jaren later een eerbetoon aan hem zou brengen met een roman die zijn naam in de titel draagt, Kafka op het strand .

Franz Kafka's "Het Kasteel" was het boek dat alles veranderde. Dit onvoltooide en postuum gepubliceerde werk volgt K., een landmeter die gevangen zit in een dorp waar hij tevergeefs probeert contact te leggen met de bewoners van een mysterieus kasteel. Het verhaal is zowel absurd als aangrijpend, als een droom waarin de regels zonder waarschuwing veranderen.

Het is niet het enige werk dat indruk op hem heeft gemaakt. In eerdere interviews noemde de auteur van Tokyo Blues ook andere titels, zoals The Great Gatsby van F. Scott Fitzgerald – een boek dat hij beschouwt als "de reden dat ik schrijf" – of The Long Goodbye van Raymond Chandler, wiens romans hij in het Japans heeft vertaald. Maar wanneer hij er maar één moet kiezen, keert hij zonder aarzelen terug naar Kafka: "Het was een ongelooflijk geweldig boek."

De connectie met Kafka gaat verder dan bewondering. Murakami vond een spiegel in haar. Net als K. worden veel van zijn personages geconfronteerd met onzichtbare structuren, abstracte krachten en onmogelijke taken. Zijn literatuur reageert niet zozeer op gesloten plots, maar eerder op ijle sferen waar alles kan gebeuren, maar niets ooit helemaal duidelijk is.

Murakami vond in Kafka een echo van zijn eigen innerlijke wereld. Wanneer hij over Het Kasteel spreekt, doet hij dat dan ook met een mengeling van dankbaarheid en melancholie.

Murakami's hart is in tweeën gespleten . De Japanse schrijver gaf dat toe toen hij zich het moment herinnerde, toen hij pas 15 jaar oud was, toen hij Franz Kafka's Het Slot las. Die literaire ontmoeting markeerde een keerpunt in zijn leven. "Het schokte me enorm", legde hij uit. "De wereld die Kafka in dat boek beschreef, was zo echt en zo onwerkelijk tegelijk dat mijn hart en ziel in tweeën leken te scheuren."